rodzaje gleby do uprawy konopi

Teoretycznie do zagospodarowania jest prawie 3,2 miliarda hektarów, na których można by posadzić rośliny z gatunku Cannabis. Obecnie na jednego mieszkańca Ziemi przypada 1 hektar lądu. 

 

Tworząca się przez miliony lat gleba różni się barwą, zawartością składników mineralnych i składem mechanicznym. Może być brunatna, czarna, czerwona, żółta. Oprócz suchego piasku powstały też wilgotne i żyzne gleby gliniaste. Istnieją także kwaśne gleby bagienne zawierające torf, lekkie gleby piaszczyste oraz ciężkie gleby ilaste.

Postaram się scharakteryzować cztery podstawowe rodzaje gleby, z jakimi może się zetknąć hobbystyczny hodowca roślin z gatunku Cannabis.

Gleby piaszczyste

Dobrze przepuszczają wodę i powietrze, łatwo się nagrzewają, ale też szybko stygną. Zawierają niewiele składników pokarmowych. Zaleta: łatwość wykonywania mechanicznych zabiegów uprawowych.

Ziarenka piasku są kuliste, dlatego nie można ich ciasno ułożyć. W skutek tego w glebie piaszczystej tworzy się mnóstwo przestworów, przez które np woda przepływa jak przez sito. Dzięki temu zawiera też dużą ilość powietrza, a więc gazowego azotu i tlenu. Z chemicznego punktu widzenia gleba piaszczysta zawiera znaczną ilość kwarcu, ale wykazuje niedobór innych składników mineralnych ważnych dla wzrostu rośliny. Kwarc przyczynia się do ogrzewania gleby i odgrywa ważną rolę w powstawaniu silnej struktury roślin poprzez łatwość przenikania przez systemy korzeniowe. 

 

Ważne dla nas: gleby piaszczyste wymagają wzbogacenia w próchnicę i substancje organiczne. Dzięki temu łatwo przepuszczalna gleba staje się bardziej zwięzła. Można poprawić jej strukturę przez częste ściółkowanie oraz nawożenie mączką skalną, zawierającą ił oraz kompostem zawierającym glinę. 

 

Gleby gliniaste

Bogate w próchnicę dość szybko się nagrzewają i odznaczają się dużą zdolnością zatrzymania wody i składników pokarmowych. Zawierają także znaczące ilości wapnia. Poszczególne składniki mechaniczne są połączone w grudki, zapewniające bardziej zwartą strukturę niż w glebach piaszczystych. Wewnątrz grudek magazynowana jest woda i składniki pokarmowe, w większych przestworach znajduje się powietrze. Dobra struktura gleby sprzyja działalności pożytecznych organizmów glebowych. Bogatą w próchnicę glebę gliniastą można rozdrobnić w palcach na miękkie trwałe grudki, które zlepiają się ze sobą po ponownym ściśnięciu. 

 

Ważne dla nas: gleby gliniaste, uważane są za dobre ziemie ogrodowe. Wymagają normalnych zabiegów pielęgnacyjnych: nawożenia kompostem, ściółkowania utrzymujących i zwiększających żyzność.

Gleby ilaste

są z natury ciężkie, słabo przepuszczalne dla wody i powietrza, wolno się nagrzewają. Poszczególne cząstki, po zwilżeniu zbijają się w zwartą masę, która z kolei w czasie suszy twardnieje i pęka. Iły mają dużą zdolność zatrzymywania składników pokarmowych, ale spulchnianie tych gleb oraz wykonywanie innych zabiegów uprawowych jest uciążliwe.

Ważne dla nas: strukturę gleb ilastych należy poprawiać, dodając piasek i regularnie zasilając kompostem. Systematyczne ściółkowanie także zwiększa pulchność iłów. Warto na nie wysiewać rośliny głęboko korzeniące się. Poprawa struktury jest warunkiem żyzności gleb ilastych. W razie konieczności należy je zdrenować.

Gleby torfowe

Zbudowane są z substancji organicznej. Mają odczyn bardzo kwaśny, zawierają też niewiele składników pokarmowych oraz odznaczają się dużą pojemnością wodną. Glebę torfową można łatwo zgnieść w dłoni jak gąbkę. 

 

Konopie hodowane na glebie kwaśnej mają żółknące liście i nie rosną dobrze. Jeśli okaże się, że twoja gleba jest kwaśna to nawapniaj ją używając gaszonego wapna, kredy, sproszkowanego wapienia, skorup od jajek

Ważne dla nas: gleba powstała z torfu wysokiego; wymaga dodatku piasku, mączki skalnej, wapna i kompostu. Ulepszenie tej gleby łączy się z pewnym wysiłkiem, ale przy odrobinie cierpliwości można doprowadzić do dobrego plonowania. Gleby z torfu niskiego, które powstają na płytkich terenach podmokłych, zawierają wystarczającą ilość wapnia; ich odczyn waha się od obojętnego do słabo zasadowego.

Moim skromnym zdaniem gleba powinna być bogata w azot, potas, wapń, fosfor. Ziemia musi mieć odczyn obojętny (ani zasadowa, ani kwaśna). W przypadku sadzenia w ogródku należy wybrać i użyźnić glebę tak, by mogła wyrosnąć tam doskonała kapusta. Konopie i kapusta rosnące w sąsiedztwie dobrze oddziałują na siebie. Ziemia musi być dobrze spulchniona i żyzna. W tym celu posłużę się przepisem pewnego hodowcy na utworzenie odpowiedniego podłoża pod konopie:

30% piasku (bez kamieni) , 30% ziemi ze sklepu , 20% kompostu , 10% słomy , 10% gliny . Można też dodać żwiru (dobrze trzyma powietrze) , styropian (zapobiega sklejaniu się gleby) , lawa wulkaniczna (bardzo dobrze trzyma wodę i powietrze w ziemi , do tego jeszcze odżywia)

W celu wykonania dołka bierzemy szpadel i udajemy się w wybrane miejsce. Kopiemy niezbyt głęboko (30-35 cm) natomiast szerokość dołka powinna wynosić około 30-50 cm. Przygotowane wcześniej podłoże umieszczamy w dołku. Jeżeli wysiewamy konopie na tzw. nieużytkach (na utajonych polach, nad rzekami, jeziorami, na polanach i innych uroczyskach), dobrą wskazówką żyzności gleby jest zdrowa, wysoka i soczysta pokrzywa. W takim miejscu, po wykarczowaniu, przekopaniu i wypieleniu możemy być pewni, że wysiew się przyjmie i osiągniemy sukces. 
 

Mam nadzieję, że ten krótki przewodnik po rodzajach gleby pomoże wam w wyborze optymalnego miejsca do uprawy konopi. Nie jest to roślina wymagająca, ale chcąc maksymalnie wykorzystać cały potencjał zawarty w materiale genetycznym wybranej przez was odmiany warto zapewnić jej jak najlepsze warunki kwitnienia.